Gołąbek pokoju

Dzisiejszy dzień upływa pod znakiem ptactwa.
Jak wiadomo, mieszkam na wsi, blisko lasu, w miejscu niezbyt zurbanizowanym.
W związku z tym mieszkam również blisko dzikich zwierząt. Na mojej drodze często spotykam sarny, dziki, jelenie, ptaszyny wszelakie. Bażanty to norma. Ostatnio nawet bocian czarny stał na polu a ja gapiłam się jak na cudo jakieś, gdyż pierwszy raz tego ptaka na oczy widziałam. W moim ogrodzie czasem pohukuja sowy, sójki praktycznie z nami mieszkają ( swoją droga jaki piękny to ptak, nie mogę się napatrzeć na jego turkusy na skrzydłach), bociany z pobliskiego gniazda  zataczają łuki, rudziki, sikorki, jaskółki i długo by wymieniać. Jesienią zeszłego roku cudem uniknęłam zderzenia z łosiem! Jadę samochodem przez las a ten leci na mnie z boku. Dobrze, że wyhamował bo nie wiem, co by się stało i wole nie myśleć.
Dziś rano obudził mnie huk. Synek mówi, że znowu nam się rozbił ptak o szybę.
Na balkonie siedziała z lekka skołowana sierpówka.

Z kolei po południu pies szczeka w ogrodzie. Na co on szczeka? Przecież on prawie nigdy nie szczeka!
No i mamy- tym razem sierpówkowe dziecię. Nie wiem, czy wypadło z gniazda ( a mamy takie na swoich drzewach) czy coś mu się stało. Nie wiedzieliśmy, co z nim zrobić bo ogon jakoś tak krzywi. Najpierw do koszyka, potem na poddasze do sporej klatki po króliku. Mam nadzieję, ze dojdzie do siebie. Jedno jest pewne- kot czy pies go nie dorwie. Gorzej będzie, jeśli jednak nie dotrwa do jutra.

Historia zatacza koło:) Jako mała dziewczynka przynosiłam wszystkie zwierzęta do domu. Zdrowe, chore, dzikie też. Wakacje spędzałam na działce na mazurach więc w domu bywały jeże, chore sarny. Na balkonie w bloku trzymałam niewidomego gołębia. Siedział sobie z nami dłuższy czas a pewnego dnia wyzdrowiał i odleciał...:) Dopiero po wielu latach uświadomiłam sobie mądrość życiową mojej mamy, a do tego czasu chodziłam dumna jak paw, że mój gołąb wyzdrowiał:)
Dziś mamy powrót sytuacji sprzed lat. Dzieci wychowuję w miłości do zwierząt i dla nich naturalne jest pomaganie "braciom słabszym". Ja jak widać nie wyleczyłam się z tego i tak mamy NOWEGO LOKATORA NA PODDASZU.:) Tatuś nam wiernie kibicuje:)
Serce rośnie jak młodzi moi zgodnie mówią: idziemy do gołębia- tylko go nie straszcie- mamo, no wiemy przecież, będziemy cicho:) Moje dzieci ukochane...

Swoją drogą, co zrobić aby ptaki nie rozbijały sie o okna? Czytałam o naklejaniu wizerunków ptaków drapieżnych ale jakoś ciężko mi to zaakceptować. Drugą metodą podobno jest wieszanie korali po zewnętrznej stronie okna czy dzwonków wietrznych.
Macie swoje domowe, sprawdzone sposoby? Chętnie coś podpatrzę, bo co najmniej jeden ptak w sezonie się rozbija:(

Dziś dzień dziecka:)
Kochane moje. Życzę wam, abyście na zawsze miały w sobie tę wspaniała dzięciecą ciekawość świata, odwagę dążenia do celu. Aby wasz świat był kolorowy jak wata cukrowa. Aby zawsze było się do kogo przytulić.  Zachowajcie w sobie dziecięcą radość.
W prezencie dla was przygotowałam kolację:) Jemy dziś serek z koperkiem i szczypiorkiem z ogrodu oraz rzodkiewką. Smacznego:)

Do miłego
Dzięki wam za wszystko, wspaniałe komentarze, obecność:) Pozdrowienia serdeczne