W dziesiątą...

Duszki moje, duszyczki:)

Nie pozostaje nic innego, jak ogłosić nadejście grudnia!

Musiałam pokazać Wam poniższy rysunek! Jak dla mnie to spełnienie wszystkich dziecięcych marzeń. Prawie czuję zmarznięte nogi, rumieniec na twarzy, zapach choinki. Pamiętacie ten czas?

Najsłodsze dzieciństwo, czas beztroski i mama oczekująca w drzwiach domu.

Tak, idą święta moi mili:)

Grudzień to miesiąc szczególny, kończący rok. To czas podsumowań, planów na przyszłość, to również najpiękniejszy okres w roku. Boże Narodzenie:)

Dla mnie okres Bożego Narodzenia to czas spędzony z rodziną, bliskość i ciepło oraz masa wzruszeń. W każde kolejne święta jest mi coraz trudniej składać życzenia, wiecie? Głos się  łamie, ciężko coś z siebie wydobyć, serce staje w gardle. Taka masa uczuć temu towarzyszy, że w zasadzie usiąść i się popłakać:)

Każdego roku dziękuję za to, gdzie jestem, co udało mi się osiągnąć. Uświadamiam sobie, jak bardzo kocham moją rodzinę, jakie wspaniałe mam dzieci. Ech...

Dom mój się stroi:)

Teraz tylko czekać na śnieg:) Mam nadzieję, że zdąży sypnąć przed świętami.
Dostałam dziś listowne powiadomienie, że mamy pierwszą pracę konkursową:)
Mówię o konkursie szydełkowym świątecznym.
Ania nadesłała swoje cudeńka:) Fantastyczny pomysł miała i wzorem ozdobiła pamiętnik:)
Podoba mi się bardzo. Gratuluję pomysłu, pracowitości. Zresztą obejrzyjcie sami:

Dziękuję Ci Aniu, jesteś pierwsza:)

W ostatni piątek Piękny mój i ja (skromna osóbka) obchodziliśmy rocznicę ślubu. O, matko, dziesiątą! To straszliwy kawał czasu i cieszę się bardzo, że wytrwaliśmy.
Bo taka prawda- wspólna podróż przez życie, wychowywanie dzieci, kredyty, dni lepsze i gorsze to niezła lekcja. Lekcja życia z drugim człowiekiem, akceptowanie wad jego i własnych, radości i smutki. Wiecie co powiem każdemu? Warto wziąć ślub a o małżeństwo trzeba zabiegać każdego dnia, nie poddawać się. I choć czasem ciężko ( my mieliśmy mnóstwo nieżyczliwych ludzi wokół i pomyśleć, że to rodzina:)), wiatr wieje w przeciwnym kierunku to małżeństwo jest drogą, którą warto podążać. Takie moje skromne zdanie:)
Trochę wyzewnętrznię się:) O! Na kolejne dziesięć lat:)

Lata leciały, dwoje księżyc ukradło:)

Robiliśmy, co mogliśmy aby wyjść z tego z twarzą:)

Okej, nie będę już pokazywać, jak się postarzałam:) Ogólnie wiadomo, że starzeją się tylko dzieci...ale to nie prawda:)
Dziś jestem tak samo głupia, jak wtedy. Nadal nic nie wiem o życiu ale dobrze mi z tym:)
Każdego dnia proszę o więcej....
Ściskam Was serdecznie i bardzo dziękuję:)
Buziaki