Jest taki dzień...grudniowy

Drodzy moi, mili
Nadszedł najpiękniejszy dzień w roku. Jutro wigilia Bożego Narodzenia. Obudzimy się w odświętnie przystrojonym domu, od rana będziemy nucić kolędy a potem zjemy świątecznego karpia i popijemy barszczem. U mnie barszczem choć wiadomo, jak Polska długa i szeroka, tradycji jest masa. U mnie barszcz, na pomorzu, kaszubach będzie to zupa rybna a jeszcze gdzie indziej grzybowa. Niech tak zostanie, pielęgnujmy nasze lokalne tradycje choć niewątpliwie migracja powoduje również zmianę tradycji. Może warto dzieciom przekazać jak to babcia jadała rybną chociaż wy macie barszcz? Znów mnie ponosi na rodzinne wątki. Bo widzicie, święta to taki czas, kiedy chciałoby się mieć wszystkich przy jednym stole, z każdym być w zgodzie. To czas, kiedy wspomina się bliskich, którzy odeszli. Ja właśnie tak mam- myślę o moich duszach błądzących
w przestworzach i tak bardzo chciałabym ich tu wszystkich zgromadzić. Bo jestem częścią każdego
z nich, wszystkie dawne historie doprowadziły mnie to tej chwili. Jestem tu dzięki tym wszystkich ludziom- babciom, dziadkom, rodzicom, ciotkom i wujkom. Bo każdy z nich zaszczepił we mnie odrobinę miłości. A póki żyją w naszych sercach...

To najpiękniejsze zdjęcie, jakie udało mi się znaleźć w sieci.
Przyjmijcie je, proszę, z najlepszymi życzeniami...

Miłości i szczęścia,

Radości i spokoju, 

Ciepła i zrozumienia,

Otuchy i wsparcia,

Abyście zawsze mogli pozostać sobą.

Życzę Wam  i Waszym bliskim

radosnych świąt pełnych ciepła.

By w chwilach refleksji 

choć na chwilę zatrzymać się i dojrzeć to, 

czego nie widać w ciągłym biegu.

Wesołych Świąt moi mili:)
 Polinka