Czwarta rocznica

Kochani moi, drodzy
W tym poście zmienię lekko kierunek wypowiedzi:)
Jutro będziemy obchodzić czwartą rocznicę katastrofy smoleńskiej.

Podążając za wikipedią:
katastrofa lotnicza, do której doszło w Smoleńsku w sobotę, 10 kwietnia 2010 roku o godz. 8:41:06 czasu środkowoeuropejskiego letniego.
Zginęło w niej 96 osób, wśród nich:
prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką,
ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski,
wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, grupa parlamentarzystów,
dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP,
pracownicy Kancelarii Prezydenta,
szefowie instytucji państwowych,
duchowni,
przedstawiciele ministerstw, organizacji kombatanckich i społecznych oraz osoby towarzyszące, stanowiący delegację polską na uroczystości związane z obchodami 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, a także załoga samolotu.
Była to druga pod względem liczby ofiar katastrofa w historii lotnictwa polskiego
i największa pod względem liczby ofiar katastrofa w dziejach Sił Powietrznych RP.
Katastrofy nie przeżyła żadna z osób obecnych na pokładzie.

Czy po tym możemy powiedzieć: "i kropka"?

Zapewne wśród Was znajdą się osoby chcące uniknąć tematu, znużone i zmęczone ciągłym wałkowaniem teorii zamachu. Powiecie zapewne, że w życiu są ważniejsze sprawy, że trzeba rachunki zapłacić, ciężko jest z pracą, rodzina choruje. Nie macie czasu, nie chce wam się o tym myśleć. Ja was rozumiem.
Faktycznie, cztery lata o tym rozmawiamy, dochodzimy do sprzecznych wniosków. Sąsiadka czy mąż mówią jedno, telewizja drugie. Nie chcecie się angażować, to nie wasz problem. Ja was rozumiem.
Ale...
Bez względu na nasze poglądy polityczne i zaangażowanie wszyscy jesteśmy Polakami. Jeśli chcemy, aby słowo Polska było powodem do dumy to powinniśmy dążyć do wyjaśnienia, co się stało z samolotem naszego prezydenta. Dlaczego przez cztery lata nie dochodzimy, nie prosimy o pomoc, nie ściągamy wraku? Co stoi na przeszkodzie do poznania prawdy?
Czy mamy dalej ochotę wysłuchiwać o pijanym lub nie pijanym dowódcy? Samolotem kierowali niedoświadczeni idioci, lądowali przy zerowej widoczności, na wspaniale przygotowanym lotnisku. W trakcie lotu popijali drinki i wpuszczali ośmioklasistów do kabiny pilotów...
Wszystko jedno, w którą wersję wierzycie, które fakty do was przemawiają...zadajcie sobie pytanie i powtórzcie je głośno: co się stało naszemu prezydentowi i dlaczego nie staramy się tego wyjaśnić?
We mnie to wszystko budzi sprzeciw.
Cóż znaczy nasz kraj i co zrobimy w razie napaści?
Pokazaliśmy, moim zdaniem, słabość naszego państwa, słabość rządu i najwyższych urzędów. Jesteśmy cały czas wasalami Rosji i robią z nami co chcą kochani. Śmieją się z nas i grają nam na nosie. Jeśli tej sytuacji nie powstrzymamy, co będzie dalej? Kiedyś Gruzja, dziś Ukraina a potem Polska? Związek Radziecki przeżyje królewskie odrodzenie a my będziemy dziko patrzeć.

Jutro w całej Polsce odbędą się marsze pamięci. Zachęcam Was do udziału, choć wiem, że to czwartek. Ja właśnie z tego powodu nie będę uczestniczyć niestety. Ale sercem jestem ze wszystkimi koleżankami i kolegami, którzy pojadą zamanifestować swoje poglądy.
Dobra, powiecie, że ja pisior i ulegam histerii tłumu.
Tak, ja pisior, z wyboru i przekonań. I nie kupuję tego, co próbują mi wmówić w telewizji...
Wieszam na blogu mój prywatny manifest- polską flagę- i jeśli macie ochotę, was zachęcam do tego samego.
Bo ja cały czas żądam odpowiedzi: co się stało z samolotem wiozącym elitę mojego kraju?!

 I książkę Wam polecam, przeczytajcie, warto. Poznacie wspaniałych ludzi:

A koleżanki z Krakowa, jeśli możecie, zajrzyjcie za mnie do Krypty Srebrnych Dzwonów w najbliższych dniach, bardzo Was proszę.

Dziś nie mogłam pisać o robótkach i kiełkującej rzodkiewce, myślę, że zrozumiecie. Madziu, buziak dla ciebie, gdyż wiem, że podzielasz moje poglądy.:)
Cześć ich pamięci!
A Wam bardzo dziękuję