Różowo-pomarańczowa jesień

Nos mam dziś na kwintę kochani...
Czasem mnie łapie słabszy dzień, szczególnie, kiedy nie wszystko idzie po mojej myśli.
W nowej pracy czas na postawienie na swoim. Dotąd siedziałam cichutko, zawsze uśmiechnięta i ...
dochrapałam się. Ktoś zaczyna się wyręczać moim kosztem, skoro mam więcej czasu to znaczy, że mogę przejąć jego robotę. I to bez pardonu!:) No nic, wybiorę się jutro do dyrektora i z klasą załatwię sobie dodatkowy przydział obowiązków. Lepiej pracować na swoje niż cudze nie? Spoko, byle do jutra i świat znów będzie słoneczny:) To tylko awaria...
Apropos słońca. Widzieliście drodzy Państwo ile grzybów w lesie? Wariują w tym roku aż miło popatrzeć. Każdy leniwy spacer do lasu wiąże się z koszem grzybów. Wędrówka samymi ścieżkami to  siata grzybów:) Te cudne wynalazki rosną w tym roku wszędzie, a najwięcej przy drodze:)
Suszonych mi wystarczy na dwa sezony, marynowanych na trzy( bo my wbrew pozorom nie jemy ich tak dużo), od mrożonych lodówka aż pęka. Ale co robić? Taka karma- są grzyby więc trzeba zbierać:) Inaczej się nie da. Dzisiejsze znalezisko rozweseliło mnie kompletnie. Mój prywatny las...prawdziwkowy:)

Najlepszy jest fakt, że wszystkie grzyby zbieram w jednym lesie, tuż przy domu i żadna to wyprawa:)
Ale, ale...nie samymi grzybami człowiek żyje:)

Wybrałam się w sobotę do Ikea. Uprosiłam lubego bo baby swojej tam puszczać nie chce:) Wróciłam bogata na wiele sposobów. Po pierwsze przekonałam się, o czym wszystkie mówicie. A mówicie, że katalog marny, nowości żadnych lub nie spełniają oczekiwań. Zgodzę się niestety.
Może stety nawet, bo każde zaliczenie dołka powoduje przemyślenie spraw. Już dawno pisałam, że Ikea jest tandetna, droga i można w niej kupić już tylko dekoracje. Ale...w tym roku nawet dekoracji nie było. Żadnych fajnych rzeczy co wpadają w ręce, niczego, na czym można oko zawiesić. Nie odpowiada mi wracanie w designie do lat 60 i robienie z tego cudów. Myślę, że w Polsce mamy jeszcze masę takich rarytasów w domach rodziców czy dziadków i zdecydowanie poszukujemy czegoś innego dla siebie. Ceny coraz wyższe, jakoś niższa, promocji brak. Jak zaliczy dołek (sprzedażowy) to wstanie jak Feniks z popiołów i wtedy powrócimy do ulubionej Ikei kochani:)
Drugie wzbogacenie to fakt, że Kochany ceny pooglądał, jakoś ocenił i dał mi wszelkie pozwoleństwo na duńskie zakupy:) No, jupi, jupi bo teraz mogę Ib Laursena na potęgę kupować, Luby się godzi, bo są unikalne i dobrej jakości.
Chciałam wam zdjęcia porobić, jak ostatnio, tylko ciężko było. Doprawdy. Pokażę co mam, głównie pojęcie artystyczne o tym sklepie:)

Ale, ale...nie samą Ikeą człowiek żyje:)

Szuram śmiało w domu. Kupiłam sobie cudną, jasnoróżową farbę do drewna i maluję, zaróżawiam świat dookoła. Mam nowiuteńki, babski kącik. Kącik z tysiąca i jednej nocy, do którego nikt nie ma dostępu:) To miejsce do pisania listów i oddawania się myśleniu. Nie gonitwie myśli bynajmniej, bo to miejsce romantyczne:) Tu dzieją się tylko dobre rzeczy:)
Mój mały, różowy świat.Poszukam jeszcze nowej lampy.

Ale, ale.... nie samymi remontami człowiek żyje:)

Jesień już, choć odkrycia wielkiego nie dokonałam:) Jesienią mam więcej czasu na malowanie, czytanie, rozwijanie swoich umiejętności. I tak, aktualnie na tapecie robi się: zazdrostka szydełkowa w serduszka, którą niedawno pokazywałam, mam już ( albo albo:)) 1,5 m z 5:) Joł:)
Poncho, zwyczajne posrebrzane, delikatne i zwiewne. Kupę lat włóczka przeleżała w pudełku i doczekała się. Cudna pamiątka z Tunezji bo oni też tam włóczki sprzedają:) Mam troszkę z wielu:)
Czytuję naprzemiennie trzy książki. Każdej mam trochę z wielu:)
I oczywiście złapałam z pędzel. Chłodniejsze miesiące będą obfitować w malowanie (i tapetowanie). Płótna czekają, zapas farb zakupiony a teraz poszukam malarza i tapeciarza:)
Ja oczywiście o obrazach kochani:) Te gry słowne to takie wyluzowanie, im bardziej zmęczona tym większe banialuki opowiadam:)
Pojawił się nowy obraz. Jesienny bukiet, który wprowadza mnie w miły nastrój. Wprawne oko zauważyło, że wisi w moim różowym kąciku. Czeka jeszcze na ramę ale nic to:)

Również w ogrodzie jesienne zmiany. Zamieszkały dyniowate i świat stał się pomarańczowy. Lubię taką jesień, pogodną i kojącą, pomarańczową:) Na wiosnę może zazieleni się szybko układany trawnik z rolki? Apropos- jak wam się podoba nowy baner bloga?

 Dziś są ozdobą ogrodu, jutro zamienią się w zupę i marynaty:) Będzie smakowicie.
Pożegnam się już z wami. Pójdę poszukać mocy nadprzrodzonych przed jutrzejszą rozmową z dyrektorem. Niech cierpliwość ma mnie w swojej opiece:)
Pięknej jesieni wam życzę...
Madelinko, ja się wkrótce odezwę gdyż wszystko aktualne. Przepraszam, że nie odpisuję.
Rozwiązanie mojego CANDY już za kilka dni. Niezdecydowani zdążą się jeszcze zapisać:) Zapraszam
Tymczasem