Puknij się w kropkę...na czole

Dzieckiem się staje ostatnio jakoś takoś:)
Myśli moje kierują się w stronę dzieciństwa, słodkiego, bezpiecznego. Czuję zapach skoszonej trawy i koniczyny. Nnajlepsze wspomnienia młodych lat mają zapach lata. Jakby w moim życiu nic nie działo się zimą:)
Spaceruję z bukietem kwiatów po łąkach, upajam się zapachem zboża. Dzieciństwo to wakacje.
Jest zsiadłe mleko z młodymi ziemniakami i koperkiem, kompot z rabarbaru. Mama i jej  ukochane peonie nigdy nie zwane piwoniami. Beztroska i luz dzieciństwa. Pofarbowane ręce od jagód i na drzewie rozerwane spodnie...
Chyba mój mózg potrzebuje relaksu gdyż często przenosi mnie do tamtych czasów... czasem tak ciężko być dorosłym;)

Muszę się pośpieszyć z przekazywaniem Wam wieści, czas tak szybko leci, tyle rzeczy się robi. Ocalić od zapomnienia zanim staną się nieaktualne:)

W moim życiu kropasków moc. Nie mogę się opanować, kropki wciągają mnie w swój wir. Szaleństwo i magia KRRROPASKÓW:)
Kubeczki kropaskowe i słomeczki kropaskowe zakupiłam u Ani w Live Beutifully.

Miętowy Green Gacik to jeszcze inna historia ale o tym za jakiś czas.
Kubeczki w każdym razie są godne uwagi, słodkie i dziewczęce...no i kropaskowe, a to cenne:)

W kropaski są też ołówki w wiejskim sklepie kupione. Widoczne na zdjęciu bransoletki to produkt mój własny bo jak się napatrzyłam... Pewna miła pani na targach zrobiła decoupagowe bransoletki ale ja zamiast kupić od niej, na sąsiednim stoisku kupiłam drewniane ozdoby do wykończenia. Miały być decu...ale wolę takie. Do białej, letniej sukienki jak znalazł:)

Kwadraciki szydełkowe to z kolei efekt miłości do african flower. Ten motyw w zasadzie zasługuje na oddzielny post...haha...może go napiszę:) Mam już całą poduchę z nich...ale o tym w następnym poście...haha.:) Widzicie, ile tego? Jak ja kiedyś siądę, jak się rozpiszę...haha:)

Ten post to nie bajka- to mozajka:) Tak mi się skojarzyło:)
Jeszcze troszkę kropasków.

Czy  nie można poczuć się jak dziecko? Kropki widzę wszędzie:)

 Dla miłej pani z biblioteki, o której pisałam w ostanim poście, zrobiłam karteczkę. Oświetlenie niestety nie bardzo bom wieczorem ją robiła a rano zaniesła:) (pisowania celowa)



I tak życie leci... Wykręcił się dolny korytarz- pokażę a jak:). Kręci się pokój córki- chwilowo powolutku, zaczyna od drobiazgów ale już jest na tapecie:) Krecik był w ogrodzie- przesiedliliśmy. Pokaże, a jak:)
Dzień za dniem, godzina za godziną...ja to wszystko wam pokażę...jak zdążę:)
Chyba, że będziecie mieli dość tego wiru;)
Pozdrawiam Was gorąco i do miłego:)
Polinka