Morskie opowieści

Ciśnie się na usta: "Kiedy rum zaszumi w głowie, cały świat nabiera treści, człowiek wtedy chętnie słucha morskich opowieści". Znacie tę szantę?
Młodego pokój skończony, pewnie prawie skończony, jak wszystko w moim domu. Żadne pomieszczenie nigdy nie jest skończone, żyje razem ze mną:) Dowieszam, odwieszam, przestawiam:)
Z racji nie posiadania w domu siostry Wiktor całe dnie spędza z mamą:) Malujemy razem, cudujemy. Co chwilę przynosi mi coś, co należy przemalować czy zmienić. I tak dni nam upływają.
Młoda dzwoni z kolonii, chyba trochę za często. Ogólnie zadowolona, czasem znudzona, stęskniona. Jak to na pierwszym samodzielnym wyjeździe. Wraca z poniedziałek.

Wiem, że część z was czeka na zdjęcia tego pokoju więc przedłużać nie będę:)
Nie malowałam ścian. Trochę żałuję, ale kompletnie mi się nie chciało:) Nie od razu Kraków zbudowano nie?:)

W pokoju Małego Ludzika zawieszona jest lina. Dynda na niej całymi dniami, rozbija się o szafki. Jak prawdziwa małpka:)

Muszle wszelakie jako element niezbędny.

Na koniec niespodzianka:) Specjalnie do tego pokoju przygotowałam tabliczki. Jedna co prawda na różowo, o co Młody się obraził, ale nic to:) Straszna zniewaga dla młodego mężczyzny mieć różową tabliczkę:) Apropos, mała anegdota. Do przedszkola miałam przynieść mały ręcznik do rąk. W domu był tylko różowy taki mały więc skrupulatnie podpisałam i zaniosłam. Za dwa dni opiekunka mówi, że zdaniem mojego syna, to nie jest jego ręcznik. Jak to? Przecież podpisany... Tak, ale Wiktor mówi, że mama nie mogła mu dać różowego bo to dla dziewczynki:)

I na różowo:)

Ściskam was serdecznie odpływając w mój niebyt. Zachwycają mnie żniwa, sianokosy i temu się poświęcam, o czym niebawem.
Dziękuję za wszystkie komentarze, za waszą obecność.
Tymczasem