Spędzam czas

Uf, tyle się ostatnio dzieje, że normalnie nie wiem, od czego zacząć!:)
Planowałam posta o dziecięcym pokoju w stylu marine. Ale, ale...zanim go wyprodukowałam narobiło się wiele innych. Tak więc dziś nie będzie o pokoju tylko o spędzaniu czasu, naszego, czyli SLOW.
Bo w sumie...czy jest sens się przemęczać? Kiedy takie piękne lato, nastroje magiczne, gołe stopy na trawie? Ludzie, kogo obchodzą jakieś pokoje?:) To tak trochę żartuję oczywiście, bo mnie te pokoje obchodzą bardzo:) Lubie wszystkie pokoje mieć cudnie urządzone, zadbane, wymalowane, wystrojone. Czasem sił nie starcza, innym razem kasy ale grunt to do przodu. Ha, grunt to ziemia jak mawiają mędrcy. Do ziemi więc, czyli do ogrodu.

Był sobie piątek i przyszli sąsiedzi. Najlepsi sąsiedzi jakich znam. Pomogą zawsze, dobrym słowem wesprą. To dobrzy ludzie:)
Było jedzonko i ognisko oraz długie rozmowy nim nas komary wielkie jak nietoperze do domów nie pogoniły:)
 Takich sąsiadów też wam życzę:)

 Piątkowe SLOW rozpoczęło weekendowe. Cóż zrobić z żarem z nieba?

Gangnam Style przy zraszaczu odtańczyć a na obiad młoda kapustka z bułeczką. Co by się nie przemęczać:)

Czas porzeczek nadszedł, więc serwujemy ciasto. Zdradzę wam sekret! Malowniczo i smakowicie wygląda, ale nie róbcie ciasta z czarnymi porzeczkami:) Zachowajcie na kompot, bo w cieście są fatalne:) I tak mi wyszło kucharzenie, z którego mąż nawet ucieszył. Ble:) Zdjęć obrzydlistwa nie załączam:)

Zauważyłam, że w dzisiejszym poście wyjątkowo dużo zdjęć dziewczęcia jest. Wiecie dlaczego? Bo wyjechało dziewczę, matkę niewdzięcznie zostawiając z pustym gniazdem!
Pierwsza kolonia w jej życiu, w moim pierwsza rozłąka z nią. Wczoraj przeżywałam, dziś jako jedyna w domu nie uroniłam łzy... Zobaczymy się za osiem dni. Dojechała, poplażowała, z pokoju zadowolona więc będzie okej. Ciekawe tylko jak jej matka to zniesie:) Ale cicho sza! Nie mówcie jej, że tęsknię:)

Dla otarcia łez pochwalę się ogródkiem. Chyba już się połapałam, o co w nim chodzi. Zapowiadałam, że jeśli w tym roku wyrosną mi: własne malwy, naparstnice i kosmosy ogłoszę się MISTRZEM OGRODNICTWA:) Niniejszym ogłaszam:)

Niech wam nikt nie mówi, że malwy jak już posadzicie to są. Trzeba je sadzić co roku a i tak zakwitną w następnym. To samo z naparstnicami. Obydwa cudne kwiaty są dwuletnie i nie ma inaczej, wszystko jedno, co wam mówią.:)
I jeszcze trochę tego tałatajstwa:)
W liliowym nastroju:

I ogólnym:

Zastanawiam się, czy na jesieni nie zainwestować w trawę w rolkach? To dobre rozwiązanie i nie wymaga wiele zachodu. Jakby tak do kwiatków?
Mogłabym tak w nieskończoność ale z uwagi na szacunek dla was- oszczędzę:)
Jak to mawiał mistrz klasyki Kubuś Fataliasta: jeśli nie jesteś wdzięczny za to, co do ciebie mówię, powinieneś być za to, czego ci oszczędzam:) Bajka po prostu, jak ze mną:)
Dziękuję Wam za wszystkie komentarze, miłe słowa, które doskonale działają na moją chęć do pracy:)
Serdeczności
Tymczasem, następny post będzie o pokoju...na świecie:)